Pandemi nedeniyle görüşülemeyen yakınlarla, sevdiklerimizle hasret gidermek için akıllı telefon-bilgisayar kullanarak video görüşme yapmak, uzaktan söyleşmek.
Normalde sıkışık programlarımız nedeniyle zaman bulup da bir türlü yapamazken, karantina günlerinde çokça kişinin evde olmasıyla daha da bir mümkün hale gelmiş olan iletişim yolu. Yakınlarımızı daha önce hiç maruz kalmadığımız en kötü kamera açılarından görerek hasret gidermek, ağzımızın en eğri olduğu anda donan görüntüyle neşelenmek. Akıllı telefon kullanmamak için inat eden, direnen yaşlıları, her gün torunu görmek umuduyla teknolojiyle barıştıran buluş.
Önü alınamayan dürtü: Görüntülü konuşma açıp, ön kamerada kendini izlemek. Yeni sosyal norm, yeni ayıp: Görüntülü konuşma sırasında ön kameradaki görüntünü ayna gibi kullanıp sivilce sıkmak, dişinin arasındaki yeşili almak.
Uzun uzun baktık birbirimize. Ama o bakış değil o son öpücük kaldı hep akıllarda. Kapatırken ne çirkin öpücük gönderiyormuşuz. Bir de ekranda kalıyor o öpücük gönderen hali insanın. Utanıyor insan.