İkimizbirden sevinebiliriz, sabredelim. Bir süre sonra dışarı çıkabiliriz, sabredelim. Bir süre sonra işler açılacak, sabredelim. Bir süre sonra sarılıp öpüşüp kucaklaşacağız, sabredelim. Bir süre sonra birbirimize potansiyel koronalı muamelesi yapmayacağız, sabredelim. Bir süre sonra maske takmaktan kurtulacağız, sabredelim. Bir süre sonra sevdiklerimiz yoğun bakımdan kurtulacak, sabredelim. Bir süre sonra çocuklar kreşe dönecek, evlerin salonları çocuk parkı, koşu parkuru, kumsal, okul, restoran olmaktan kurtulacak, sabredelim. Bir süre sonra karı-koca 24 saat dip dibe olmaktan kaynaklı şiddetli geçimsizlikler son bulacak, sabredelim. Kadın cinayetleri? Sabretmeyeceğiz. Susmayacağız.
Pandemi yüzünden birisiyle aynı anda elimizi yıkarken kim elini yıkamayı önce bırakırsa duyarsız, cahil, el yıkamayı bilmeyen bir salak gibi gözükecek diye bir türlü bırakamadık parmak arası ovalama hareketini. Çok yıkadık. Çok iyi yıkadık. Sonra elimizi kuruladığımız peçeteyle kapıyı açtık birbirimize. Ayağımızla tuttuk kapıyı. Korona kendi nezaket göstergelerini de beraberinde getirdi. Kim bize kapı açsa şöyle bir sarılıp öpesimiz geldi ama işte…