Maske kullanımının yaratacağı simgesel anlam.
Maske, koronavirüsten önce simgesel anlatımda sıkça kullanılıyordu, tiyatro sanatının simgesiydi. Başkaları tarafından tanınmamak için yüze takılan yapma yüz anlamına da gelen maske, boyalı karton, kumaş ya da plastikten yapılan, oyun amaçlı eğlence partilerinde ya da sahnede kullanılan bir aksesuardır.
Günlük hayatta, maskeli baloların, yılbaşı partilerinin vazgeçilmezi olan maskeler sinemada da yer aldı. Farklı maskeler kullanan baş kahramanlar türlü filmlerde yer aldı, örneğin 14. yüzyıl Fransasında yaşadığı varsayılan Demir Maskeli Adam, defalarca sinemaya aktarıldı.
İspanyol ressam Salvador Dali maskeleri, kapitalizmi eleştiren La Casa de Papel dizisinde sisteme karşı isyan sembolü olarak kullanıldı. Ardından tüm dünyaya yayıldı, özellikle meydanlarda yüzü gizlemeyi sağladığı için protestocuların vazgeçilmezlerinden oldu.
Aslında isyan sembolü olarak filmlerde maske kullanımı daha önce başlamıştı; V For Vendetta’da Guy Fawkes maskesi yayılmış, Türkiye’de Gezi Direnişi’nde de kullanılarak dikkat çekmişti.
Ondan da önce ise Batman-Ironman maskeleri vardı ama bu maske sadece çocuklar tarafından kullanılmıştı.
Korona öncesinde virüs senaryolarını anlatan filmlerde tıbbi maskeler yer almakla beraber, bugünlerdeki gibi günlük hayatın bir parçası olmadığından bu filmler maske çeşitliliğini öngöremedi. Maskenin korona sonrasında temel ihtiyaçlar arasına girdiğinin bilim insanları tarafından vurgulanması, simgesel anlatımdaki yerini de güçlendirmiş olmalı. Ancak henüz tam anlamıyla normal hayata dönülmediğinden üretimler sınırlı ve bu dönemin sanata nasıl yansıyacağı bilinmiyor.